گذشتی از دلم, عیبی ندارد

عزیزم خوشگلم ,عیبی ندارد

شکستی شاخه ی سبز دلم را

نخور غصه گلم  ,عیبی ندارد

زعشقت جز خیال وخاطراتت

نبوده حاصلم ,عیبی ندارد

اگر رفتی ومن بی تو دچار

هزاران مشکلم  ,عیبی ندارد

وبعد از رفتنت خیلی غریبم

وتنهاشد دلم ,عیبی ندارد

مرا از دار حسرت هم بیاویز

قشنگم !قاتلم !عیبی ندارد

با سلام به همه

فرا رسیدن ماه محرمو به همتون تسلیت میگم

بعد از امتحانات حتما آپم

با یه عالمه مطالبه توپ

تا آپه بعدی بای

سخت تر از آنکه به فکر هر انسانی برسد

ترسیدن از اینکه اگر رازها را به بادها بگویی و بادها رازها را پخش کنند

مانند جارچیان شهر در ایام قدیم 

گفتن و نگفتن فرقی با یکدیگر ندارندجز در یک (ن)

خدایا تو چقدر بزرگ هستی که بادها را ،لحظه ها را ،دنیا را رازدار آفریده ای

اگر این دنیا همانند انسان های کنونی می بود چه اوضاعی به پا می شد  

لحظه ها کار هایت را ،بادها فریادت را ودنیا اعمالت را در جهان جار می زدند

و تو دیگر پوچ بودی

دنیای بدون راز چه می شد مگر همراه خود پوچی و هلاکی را نمی آورد

آه !! خدایا ما انسان ها هر چه قدر هم برایت خم و راست شویم باز کم کرده ایم

ما همانند کودکی هستیم که هرگز قادر به جبران زحمات مادر خود نیستیم

مادری که از جان و دل برای ما زحمت می کشد زحمتی بی پایان

و خدایا تو همانند آن مادری ،مادری بی همتا و بی نظیر

آری مادری نا یاب و احدو صمد

و چه سخت است زمانی که رازهابه وسیله ی باد ها پخش شود

مانند آبی که در زمین ریخته و تو هرگز نمی توانی آن را جمع کنی

و چه سخت است زمانی که فریاد دلت را به آبهای بی کران بسپاری

تا با خود به دور دست ها ببرند 

اما موج ها فریادت را به دنیا برسانند و خواستار رسواییت شوند 

وسخت تر آنکه دیگران به خاطر راز ها و فریاد های فاش شده ی دلت دیگر

تو را نشناسند

آری .....

هزاره ی سوم چنین است ...

این چنین تعریف می شود

انسان های فراوانی خواستار رسواییت هستند

همچون موج ...

همچون باد ...

و اگر تو رسوا شوی نه دیده می شوی و نه رنگی داری

انگار که اصلا نبودی

تا ابدیت هم نخواهی بود

پس مواظب باش تا راز دلت را به انسان های باد صفت

وفریاد آسمان خراشت را به دوستان و دشمنان موج نما نسپاری

تا هر گز رسوا نشوی

زیرا در این صورت دنیا اعمالت را فاش خواهد کرد

مواظب باش

مواظب رسواییت باش

همان گونه که بین گفتن و نگفتن فرقی نیست جز حرف (ن)

در رسوا شدن و نشدن هم فرقی نیست جز حرف (ن)

گل اگر خار نداشت

        دل اگر بی غم بود

                 اگر از بهر پرستو

                       قفسی تنگ نبود

زندگی عشق اسارت

         همه بی معنا بود